munguir

munguir
v t

muxir.

Conxugar
VERBO munguir
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
mungo
mongues
mongue
munguimos
munguides
monguen
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
munguía
munguías
munguía
munguiamos
munguiades
munguían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
munguín
munguiches
munguiu
munguimos
munguistes
munguiron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
munguira
munguiras
munguira
munguiramos
munguirades
munguiran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
munguirei
munguirás
munguirá
munguiremos
munguiredes
munguirán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
munguiría
munguirías
munguiría
munguiriamos
munguiriades
munguirían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
munga
mungas
munga
mungamos
mungades
mungan
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
munguise
munguises
munguise
munguisemos
munguisedes
munguisen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
munguir
munguires
munguir
munguirmos
munguirdes
munguiren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
mungue
-
-
munguide
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
munguir
munguires
munguir
munguirmos
munguirdes
munguiren
Xerundio munguindo
Participio munguido
munguida
munguidos
munguidas