irmandar

Escoitar
irmandar

irmán

  1. v t

    Facer unha alianza de amizade entre unha persoa ou cousa con outra ou outras.
  2. v t

    Facer compatible unha cousa con outra de forma harmónica. Tm v pron.
  3. v pron

    Unirse por vínculos fraternais unha persoa ou cousa con outra ou outras.

Confrontacións

harmonizar

Citas

  • A vila de Melide irmandouse con Castrojeriz
  • Esa obra irmanda os pensamentos do pai e da filla
  • Irmandaron a nosa cidade con outra de América
  • Na súa obra irmándase o moderno e o tradicional

Palabras veciñas

irlandés -sa irmán -má irmandade irmandar irmandiño -ña ironía irónico -ca
Conxugar
VERBO irmandar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles irmando
irmandas
irmanda
irmandamos
irmandades
irmandan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles irmandaba
irmandabas
irmandaba
irmandabamos
irmandabades
irmandaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles irmandei
irmandaches
irmandou
irmandamos
irmandastes
irmandaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles irmandara
irmandaras
irmandara
irmandaramos
irmandarades
irmandaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles irmandarei
irmandarás
irmandará
irmandaremos
irmandaredes
irmandarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles irmandaría
irmandarías
irmandaría
irmandariamos
irmandariades
irmandarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles irmande
irmandes
irmande
irmandemos
irmandedes
irmanden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles irmandase
irmandases
irmandase
irmandasemos
irmandasedes
irmandasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles irmandar
irmandares
irmandar
irmandarmos
irmandardes
irmandaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
irmanda
-
-
irmandade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles irmandar
irmandares
irmandar
irmandarmos
irmandardes
irmandaren
Xerundio irmandando
Participio irmandado
irmandada
irmandados
irmandadas