infatuar

infatuar

lat infatuāre

v t

olver fatuo.Tm v pron.

Conxugar
VERBO infatuar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
infatúo
infatúas
infatúa
infatuamos
infatuades
infatúan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
infatuaba
infatuabas
infatuaba
infatuabamos
infatuabades
infatuaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
infatuei
infatuaches
infatuou
infatuamos
infatuastes
infatuaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
infatuara
infatuaras
infatuara
infatuaramos
infatuarades
infatuaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
infatuarei
infatuarás
infatuará
infatuaremos
infatuaredes
infatuarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
infatuaría
infatuarías
infatuaría
infatuariamos
infatuariades
infatuarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
infatúe
infatúes
infatúe
infatuemos
infatuedes
infatúen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
infatuase
infatuases
infatuase
infatuasemos
infatuasedes
infatuasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
infatuar
infatuares
infatuar
infatuarmos
infatuardes
infatuaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
infatúa
-
-
infatuade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
infatuar
infatuares
infatuar
infatuarmos
infatuardes
infatuaren
Xerundio infatuando
Participio infatuado
infatuada
infatuados
infatuadas