impugnar

Escoitar
impugnar

lat impugnāre

  1. v t

    Oporse con razóns e argumentos ao que alguén dixo ou sostivo.
  2. v t [DER ]

    Formalizar unha impugnación diante da instancia competente.

Sinónimos

rebater, refutar

Citas

  • Impugnáronlle unha por unha todas as súas razóns

Palabras veciñas

impugnación impugnador -ra impugnante impugnar impugnativo va impulsar impulsión
Conxugar
VERBO impugnar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles impugno
impugnas
impugna
impugnamos
impugnades
impugnan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles impugnaba
impugnabas
impugnaba
impugnabamos
impugnabades
impugnaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles impugnei
impugnaches
impugnou
impugnamos
impugnastes
impugnaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles impugnara
impugnaras
impugnara
impugnaramos
impugnarades
impugnaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles impugnarei
impugnarás
impugnará
impugnaremos
impugnaredes
impugnarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles impugnaría
impugnarías
impugnaría
impugnariamos
impugnariades
impugnarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles impugne
impugnes
impugne
impugnemos
impugnedes
impugnen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles impugnase
impugnases
impugnase
impugnasemos
impugnasedes
impugnasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles impugnar
impugnares
impugnar
impugnarmos
impugnardes
impugnaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
impugna
-
-
impugnade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles impugnar
impugnares
impugnar
impugnarmos
impugnardes
impugnaren
Xerundio impugnando
Participio impugnado
impugnada
impugnados
impugnadas