illar

Escoitar
illar

illa

  1. v t

    Separar unha persoa ou unha cousa de todas as demais.Tm v pron.
  2. v t

    Impedir ou atenuar a propagación dun fenómeno físico (calor, son) mediante materiais illantes.
  3. v t [QUÍM ]

    Separar un elemento daqueles cos que estaba combinado.
  4. v t [MAT ]

    Facer que figure todo só nun termo da ecuación.

Citas

  • Illaron o recluso nunha cela, Illaron os machos das femias
  • Illouse para preparar o exame

Palabras veciñas

illamento illana illante illar illar illarga illó
Conxugar
VERBO illar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles illo
illas
illa
illamos
illades
illan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles illaba
illabas
illaba
illabamos
illabades
illaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles illei
illaches
illou
illamos
illastes
illaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles illara
illaras
illara
illaramos
illarades
illaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles illarei
illarás
illará
illaremos
illaredes
illarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles illaría
illarías
illaría
illariamos
illariades
illarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ille
illes
ille
illemos
illedes
illen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles illase
illases
illase
illasemos
illasedes
illasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles illar
illares
illar
illarmos
illardes
illaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
illa
-
-
illade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles illar
illares
illar
illarmos
illardes
illaren
Xerundio illando
Participio illado
illada
illados
illadas