amantar

Escoitar
amantar

manta

v t

Cubrir cunha manta ou algo semellante para gorecer do frío ou das malas condicións meteorolóxicas.Tm v pron.

Ex: Amanta ben ese neno que acaba de espirrar, Amantouse porque tiña frío.

Sinónimos

abrigar, acochar, arroupar

Citas

  • Amanta ben ese neno que acaba de espirrar, Amantouse porque tiña frío.

Palabras veciñas

amansamento amansar amantadina amantar amante amanuense amar
Conxugar
VERBO amantar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amanto
amantas
amanta
amantamos
amantades
amantan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amantaba
amantabas
amantaba
amantabamos
amantabades
amantaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amantei
amantaches
amantou
amantamos
amantastes
amantaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amantara
amantaras
amantara
amantaramos
amantarades
amantaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amantarei
amantarás
amantará
amantaremos
amantaredes
amantarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amantaría
amantarías
amantaría
amantariamos
amantariades
amantarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amante
amantes
amante
amantemos
amantedes
amanten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amantase
amantases
amantase
amantasemos
amantasedes
amantasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amantar
amantares
amantar
amantarmos
amantardes
amantaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
amanta
-
-
amantade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amantar
amantares
amantar
amantarmos
amantardes
amantaren
Xerundio amantando
Participio amantado
amantada
amantados
amantadas