amantar

amantar

manta

v t

Cubrir cunha manta ou algo semellante para gorecer do frío ou das malas condicións meteorolóxicas.Tm v pron.

Ex: Amanta ben ese neno que acaba de espirrar, Amantouse porque tiña frío.

Sinónimos

Citas

  • Amanta ben ese neno que acaba de espirrar, Amantouse porque tiña frío.

Palabras vecinas

amansamento amansar amantadina amantar amante amanuense amar
Conjugar
VERBO amantar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amanto
amantas
amanta
amantamos
amantades
amantan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amantaba
amantabas
amantaba
amantabamos
amantabades
amantaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amantei
amantaches
amantou
amantamos
amantastes
amantaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amantara
amantaras
amantara
amantaramos
amantarades
amantaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amantarei
amantarás
amantará
amantaremos
amantaredes
amantarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amantaría
amantarías
amantaría
amantariamos
amantariades
amantarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amante
amantes
amante
amantemos
amantedes
amanten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amantase
amantases
amantase
amantasemos
amantasedes
amantasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amantar
amantares
amantar
amantarmos
amantardes
amantaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
amanta
-
-
amantade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
amantar
amantares
amantar
amantarmos
amantardes
amantaren
Xerundio amantando
Participio amantado
amantada
amantados
amantadas