fundar

fundar

lat fundāre

  1. v t

    Establecer ou dar existencia a algo.

  2. v t

    Considerar unha cousa ou unha persoa como o principio fundamental de algo.

  3. v pron

    Estar baseado en algo.

Sinónimos

Citas

  • As súas sospeitas fúndanse en intuicións que o poden enganar
  • Fundou a súa teoría en moitos anos de investigacións
  • Os romanos fundaron aquelas vila, Fundou unha casa de acollida para pobres
Conxugar
VERBO fundar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fundo
fundas
funda
fundamos
fundades
fundan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fundaba
fundabas
fundaba
fundabamos
fundabades
fundaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fundei
fundaches
fundou
fundamos
fundastes
fundaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fundara
fundaras
fundara
fundaramos
fundarades
fundaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fundarei
fundarás
fundará
fundaremos
fundaredes
fundarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fundaría
fundarías
fundaría
fundariamos
fundariades
fundarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
funde
fundes
funde
fundemos
fundedes
funden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fundase
fundases
fundase
fundasemos
fundasedes
fundasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fundar
fundares
fundar
fundarmos
fundardes
fundaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
funda
-
-
fundade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fundar
fundares
fundar
fundarmos
fundardes
fundaren
Xerundio fundando
Participio fundado
fundada
fundados
fundadas