fraude

1. s f

   Engano consciente co que se prexudica a outro en beneficio de quen o realiza.

2. s f

   Cousa de mala calidade ou que defrauda.

3. s f [DER ]

   Acción contraria á lei ou aos dereitos que dela se derivan, coa intención de tirar un proveito a custa do Estado ou doutros.

4. s f [DER ]

   Intención de prexudicar a alguén ou de aproveitarse dun erro seu en beneficio propio, tanto no momento de celebrarse un acto ou contrato como durante a súa execución.

5. s f [DER ]

   Acción de falsear as declaracións ao fisco ou de cometer actos maliciosos en prexuízo deste, coa intención de eludir as obrigas fiscais.

6. fraude de acredores [DER ]

   Negocio xurídico que pode ser obxecto de rescisión cando o debedor priva aos seus acredores da posibilidade de satisfacer os seus créditos.

7. fraude de lei/á lei [DER ]

   Acción realizada ao amparo do texto dunha norma encamiñada a obter un resultado contrario a dereito.

Confrontacións

Citas

• Estes zapatos foron unha fraude, porque romperon o mesmo día que os merquei