fitar

fitar

lat fictu, p p de fīgĕre ‘cravar’

v t

Mirar fixamente.

Ex: Fitábanos con ollos de sorpresa.

Confrontacións

ollar

Citas

  • Fitábanos con ollos de sorpresa.
Conxugar
VERBO fitar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fito
fitas
fita
fitamos
fitades
fitan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fitaba
fitabas
fitaba
fitabamos
fitabades
fitaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fitei
fitaches
fitou
fitamos
fitastes
fitaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fitara
fitaras
fitara
fitaramos
fitarades
fitaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fitarei
fitarás
fitará
fitaremos
fitaredes
fitarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fitaría
fitarías
fitaría
fitariamos
fitariades
fitarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fite
fites
fite
fitemos
fitedes
fiten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fitase
fitases
fitase
fitasemos
fitasedes
fitasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fitar
fitares
fitar
fitarmos
fitardes
fitaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
fita
-
-
fitade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
fitar
fitares
fitar
fitarmos
fitardes
fitaren
Xerundio fitando
Participio fitado
fitada
fitados
fitadas