enfogar

Escoitar
enfogar

fogo

v pron

Cobrar máis forza o lume.

Ex: Vou botar máis leña ó lume para que se enfogue.

Citas

  • Vou botar máis leña ao lume para que se enfogue.

Palabras veciñas

enfocar enfociñadura enfociñar enfogar enfonchar enfoque enforcado -da
Conxugar
VERBO enfogar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfogo
enfogas
enfoga
enfogamos
enfogades
enfogan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfogaba
enfogabas
enfogaba
enfogabamos
enfogabades
enfogaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfoguei
enfogaches
enfogou
enfogamos
enfogastes
enfogaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfogara
enfogaras
enfogara
enfogaramos
enfogarades
enfogaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfogarei
enfogarás
enfogará
enfogaremos
enfogaredes
enfogarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfogaría
enfogarías
enfogaría
enfogariamos
enfogariades
enfogarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfogue
enfogues
enfogue
enfoguemos
enfoguedes
enfoguen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfogase
enfogases
enfogase
enfogasemos
enfogasedes
enfogasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfogar
enfogares
enfogar
enfogarmos
enfogardes
enfogaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
enfoga
-
-
enfogade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfogar
enfogares
enfogar
enfogarmos
enfogardes
enfogaren
Xerundio enfogando
Participio enfogado
enfogada
enfogados
enfogadas