enfociñar

enfociñar

fociño

  1. v i

    Caer de fociños.

  2. v i

    Enfadarse por algo ou con alguén.

Sinónimos

Citas

  • O neno enfociñou por non levalo de paseo
  • O neno pisou mal e enfociñou
Conxugar
VERBO enfociñar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfociño
enfociñas
enfociña
enfociñamos
enfociñades
enfociñan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfociñaba
enfociñabas
enfociñaba
enfociñabamos
enfociñabades
enfociñaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfociñei
enfociñaches
enfociñou
enfociñamos
enfociñastes
enfociñaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfociñara
enfociñaras
enfociñara
enfociñaramos
enfociñarades
enfociñaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfociñarei
enfociñarás
enfociñará
enfociñaremos
enfociñaredes
enfociñarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfociñaría
enfociñarías
enfociñaría
enfociñariamos
enfociñariades
enfociñarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfociñe
enfociñes
enfociñe
enfociñemos
enfociñedes
enfociñen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfociñase
enfociñases
enfociñase
enfociñasemos
enfociñasedes
enfociñasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfociñar
enfociñares
enfociñar
enfociñarmos
enfociñardes
enfociñaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
enfociña
-
-
enfociñade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfociñar
enfociñares
enfociñar
enfociñarmos
enfociñardes
enfociñaren
Xerundio enfociñando
Participio enfociñado
enfociñada
enfociñados
enfociñadas