enfastiar

enfastiar

fastío

  1. v t

    Causar algo ou alguén molestia ou desgusto.

  2. v t

    Causar algo repugnancia, especialmente unha comida.

  3. v t

    Causar algo aburrimento ou cansazo.

  4. v pron

    Sentir molestia ou desagrado por algo ou alguén.

Sinónimos

Confrontacións

anoxar

Citas

  • A carne enfastiábaos porque eran vexetarianos, O perfume daquel home enfastiábaa
  • A presencia daquela persoa enfastiouno
  • Enfastíame moito que me dean palmadiñas no lombo
  • Tanta música clásica enfastiábao ata o punto de quedar durmido
Conxugar
VERBO enfastiar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfastío
enfastías
enfastía
enfastiamos
enfastiades
enfastían
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfastiaba
enfastiabas
enfastiaba
enfastiabamos
enfastiabades
enfastiaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfastiei
enfastiaches
enfastiou
enfastiamos
enfastiastes
enfastiaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfastiara
enfastiaras
enfastiara
enfastiaramos
enfastiarades
enfastiaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfastiarei
enfastiarás
enfastiará
enfastiaremos
enfastiaredes
enfastiarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfastiaría
enfastiarías
enfastiaría
enfastiariamos
enfastiariades
enfastiarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfastíe
enfastíes
enfastíe
enfastiemos
enfastiedes
enfastíen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfastiase
enfastiases
enfastiase
enfastiasemos
enfastiasedes
enfastiasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfastiar
enfastiares
enfastiar
enfastiarmos
enfastiardes
enfastiaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
enfastía
-
-
enfastiade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
enfastiar
enfastiares
enfastiar
enfastiarmos
enfastiardes
enfastiaren
Xerundio enfastiando
Participio enfastiado
enfastiada
enfastiados
enfastiadas