enfadar

Escoitar
enfadar
  1. v t

    Causar a alguén un sentimento de malestar, rabia ou malhumor.
  2. v pron

    Sentir un sentimento de malestar, rabia ou malhumor contra algo ou alguén.

Sinónimos

anoxar, asañar, enfurruñar, incomodar

Antónimos

desenfadar

Citas

  • Enfadárona e foise a cama sen cea
  • Enfadouse moito cando lle dixemos que non podía vir con nós

Palabras veciñas

enérxide enésimo -ma enfadadizo -za enfadar enfado enfadoso -sa enfaenado -da
Conxugar
VERBO enfadar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfado
enfadas
enfada
enfadamos
enfadades
enfadan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfadaba
enfadabas
enfadaba
enfadabamos
enfadabades
enfadaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfadei
enfadaches
enfadou
enfadamos
enfadastes
enfadaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfadara
enfadaras
enfadara
enfadaramos
enfadarades
enfadaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfadarei
enfadarás
enfadará
enfadaremos
enfadaredes
enfadarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfadaría
enfadarías
enfadaría
enfadariamos
enfadariades
enfadarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfade
enfades
enfade
enfademos
enfadedes
enfaden
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfadase
enfadases
enfadase
enfadasemos
enfadasedes
enfadasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfadar
enfadares
enfadar
enfadarmos
enfadardes
enfadaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
enfada
-
-
enfadade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles enfadar
enfadares
enfadar
enfadarmos
enfadardes
enfadaren
Xerundio enfadando
Participio enfadado
enfadada
enfadados
enfadadas