empatar

empatar

ital impattare

  1. v t

    Unir dúas cousas polos seus extremos.

  2. v t

    Facer ou dicir unha cousa detrás doutra sen pausa.

  3. v t

    Obter o mesmo número de votos, puntos ou tantos nunha competición, votación ou partido. Tm abs.

  4. v t [PESCA ]

    Unir os anzois á sedela para pescar.

  5. v i

    Relacionarse unha cousa con outra.

Sinónimos

Antónimos

Citas

  • Empataba unha frase con outra sen respirar e sen deixarme intervir na conversa
  • Empatou os dous fíos cun nó
  • Isto empata co que pasou onte
  • Os dous membros do partido empataron nas dúas primeiras votacións, OBS: Nalgunhas construccións omítese o complemento e adquire valor absoluto, Os equipos empataron

Palabras veciñas

empastar empaste empatadura empatar empate empatía empavear
Conxugar
VERBO empatar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
empato
empatas
empata
empatamos
empatades
empatan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
empataba
empatabas
empataba
empatabamos
empatabades
empataban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
empatei
empataches
empatou
empatamos
empatastes
empataron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
empatara
empataras
empatara
empataramos
empatarades
empataran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
empatarei
empatarás
empatará
empataremos
empataredes
empatarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
empataría
empatarías
empataría
empatariamos
empatariades
empatarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
empate
empates
empate
empatemos
empatedes
empaten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
empatase
empatases
empatase
empatasemos
empatasedes
empatasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
empatar
empatares
empatar
empatarmos
empatardes
empataren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
empata
-
-
empatade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
empatar
empatares
empatar
empatarmos
empatardes
empataren
Xerundio empatando
Participio empatado
empatada
empatados
empatadas