desempatar

Escoitar
desempatar

des- + empatar

  1. v t

    Desunir dúas ou máis cousas que estaban empatadas.
  2. v t

    Desfacer un empate. Tm abs.
  3. v pron

    Soltarse o que estaba empatado.

Antónimos

empatar

Confrontacións

desempalmar

Citas

  • Desempataron as cordas para poder pasar
  • Desempataron o partido sen moitas dificultades, OBS: Nalgunhas construccións omítese o complemento e adquire valor absoluto, Desempatou no segundo tempo
  • Desempatáronse os cables porque estaban mal unidos

Palabras veciñas

desemparellar desemparzar desempastar desempatar desempate desempecemento desempecer
Conxugar
VERBO desempatar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desempato
desempatas
desempata
desempatamos
desempatades
desempatan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desempataba
desempatabas
desempataba
desempatabamos
desempatabades
desempataban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desempatei
desempataches
desempatou
desempatamos
desempatastes
desempataron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desempatara
desempataras
desempatara
desempataramos
desempatarades
desempataran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desempatarei
desempatarás
desempatará
desempataremos
desempataredes
desempatarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desempataría
desempatarías
desempataría
desempatariamos
desempatariades
desempatarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desempate
desempates
desempate
desempatemos
desempatedes
desempaten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desempatase
desempatases
desempatase
desempatasemos
desempatasedes
desempatasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desempatar
desempatares
desempatar
desempatarmos
desempatardes
desempataren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
desempata
-
-
desempatade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles desempatar
desempatares
desempatar
desempatarmos
desempatardes
desempataren
Xerundio desempatando
Participio desempatado
desempatada
desempatados
desempatadas