embude
embude
lat traiectorĭum imbūtum ‘conducto cheo de líquido’
-
-
s
Instrumento de metal, vidro ou plástico que ten a forma de cono baleiro invertido que se emprega para a introdución de substancias sen derramalas.
-
embude de decantación
Aparello de vidro en forma de pera acabado nunha billa de vidro ou teflón que se emprega no proceso de extracción para separar líquidos de densidade diferente.
-
embude de fundición
Conduto vertical por onde se baleira o metal fundido para encher o molde.
-
s
-
s
m
[XEOG ]
Depresión de pequenas dimensións con forma semellante á dun embude e con paredes en forte pendente. Fórmanse por mor do afundimento das paredes dunha sima sometidas a unha rápida disolución.
Frases feitas
-
Lei do embude. Feito de actuar arbitrariamente algu