disputar

disputar

lat dĭspŭtāre

  1. v t

    Loitar por acadar algo ou a alguén.

  2. v t

    Participar nunha contenda ou competición.

  3. v i

    Discutir vivamente sobre algo.

  4. v i

    Competir con outro para conseguir algo que as dúas partes pretenden.

Sinónimos

Citas

  • Ambos os equipos disputaron un xogo moi ofensivo
  • As dúas cidades disputaron pola capitalidade
  • Hai cinco horas que disputan polo ano no que comeza o século
  • Os dous irmáns disputaron a herdanza dos avós
Conxugar
VERBO disputar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
disputo
disputas
disputa
disputamos
disputades
disputan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
disputaba
disputabas
disputaba
disputabamos
disputabades
disputaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
disputei
disputaches
disputou
disputamos
disputastes
disputaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
disputara
disputaras
disputara
disputaramos
disputarades
disputaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
disputarei
disputarás
disputará
disputaremos
disputaredes
disputarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
disputaría
disputarías
disputaría
disputariamos
disputariades
disputarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
dispute
disputes
dispute
disputemos
disputedes
disputen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
disputase
disputases
disputase
disputasemos
disputasedes
disputasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
disputar
disputares
disputar
disputarmos
disputardes
disputaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
disputa
-
-
disputade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
disputar
disputares
disputar
disputarmos
disputardes
disputaren
Xerundio disputando
Participio disputado
disputada
disputados
disputadas