desviar

desviar

lat deviāre

  1. v t

    Afastar algo ou alguén do camiño que levaba. Tm v pron.

  2. v t

    Afastar a alguén dunha idea ou propósito.

  3. v t [ECON ]

    Facer que algo, principalmente o diñeiro, vaia destinado para un fin distinto ao previsto inicialmente.

  4. v pron

    Apartarse alguén dunha idea ou propósito.

Confrontacións

apartar, separar

Citas

  • Aquel incidente desviouno do seu propósito de viaxar
  • Desviáronse polo atallo porque había caravana na estrada
  • Desviei a chamada telefónica a outra liña, Desviaron o tráfico por outra estrada, Aquel sinal desviounos do camiño e non localizaron a casa
  • Non se desviou do tema, aínda que ninguén o escoitaba
Conxugar
VERBO desviar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desvío
desvías
desvía
desviamos
desviades
desvían
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desviaba
desviabas
desviaba
desviabamos
desviabades
desviaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desviei
desviaches
desviou
desviamos
desviastes
desviaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desviara
desviaras
desviara
desviaramos
desviarades
desviaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desviarei
desviarás
desviará
desviaremos
desviaredes
desviarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desviaría
desviarías
desviaría
desviariamos
desviariades
desviarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desvíe
desvíes
desvíe
desviemos
desviedes
desvíen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desviase
desviases
desviase
desviasemos
desviasedes
desviasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desviar
desviares
desviar
desviarmos
desviardes
desviaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
desvía
-
-
desviade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
desviar
desviares
desviar
desviarmos
desviardes
desviaren
Xerundio desviando
Participio desviado
desviada
desviados
desviadas