destrabar

Escoitar
destrabar

des- + trabar

  1. v t

    Eliminar os obstáculos ou dificultades que impiden a realización ou o movemento de algo.
  2. v t

    Soltar unha cousa doutra.

Antónimos

trabar

Citas

  • Destrabaron as negociacións despois de dous meses
  • Destrabaron o porco no souto
  • Ó tirar destrabaches os elos da cadea

Palabras veciñas

destoucar destoutro -tra destra destrabar destramar destrenzar destreza
Conxugar
VERBO destrabar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destrabo
destrabas
destraba
destrabamos
destrabades
destraban
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destrababa
destrababas
destrababa
destrababamos
destrababades
destrababan
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destrabei
destrabaches
destrabou
destrabamos
destrabastes
destrabaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destrabara
destrabaras
destrabara
destrabaramos
destrabarades
destrabaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destrabarei
destrabarás
destrabará
destrabaremos
destrabaredes
destrabarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destrabaría
destrabarías
destrabaría
destrabariamos
destrabariades
destrabarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destrabe
destrabes
destrabe
destrabemos
destrabedes
destraben
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destrabase
destrabases
destrabase
destrabasemos
destrabasedes
destrabasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destrabar
destrabares
destrabar
destrabarmos
destrabardes
destrabaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
destraba
-
-
destrabade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles destrabar
destrabares
destrabar
destrabarmos
destrabardes
destrabaren
Xerundio destrabando
Participio destrabado
destrabada
destrabados
destrabadas