desgraciado -da

1. p reg

   desgraciar.

2. adx

   Que sofre unha desgraza. Tm s.

3. adx

   Que está dominado pola mala sorte.

4. adx

   Que comporta ou causa desgraza.

5. s

   Persoa que merece desprezo.

Citas

• Casou cun desgraciado que lle fixo a vida imposible
• Descendía dunha familia desgraciada á que nunca lle sorriu a fortuna, É un desgraciado ao que nada lle sae ben
• Enviaron axuda para aquelas desgraciadas xentes víctimas da miseria, Deulle cartos a un desgraciado que pedía nun banco do parque
• Para nós fora un día desgraciado
• Un desgraciado suceso impediu que se realizasen os seus soños

Refráns

• A hora mala é para quen a esquece, que ela estaba deitada.
• A peor gracia é caer na desgracia.
• Alá vai o mal onde comen ovos sen sal.
• Da árbore que está no chao, todos cortan un ramallo.
• Dos desgraciados nacen os avisados/escarmentados.
• Moito mal espanta e pouco mata.
• Ó malo ninguén se afai.
• Polo seu mal nacéronlle ás á formiga.
• Unha no ano, e esa non ten dano.
• ¡Alá vaias, mal, onde che poñan bo cabezal!