cumprir

cumprir

lat complēre

  1. v t

    Executar completamente o que está mandado ou o que se promete.

  2. v i

    Ser necesario ou conveniente algo.

  3. v i

    Facer o que establece un precepto.

  4. v i

    Concluír ou completarse un período ou prazo determinado. Tm v pron.

Antónimos

Confrontacións

convir, necesitar

Citas

  • A irmá máis grande é a que sempre cumpre con toda a familia, Cumpría cos seus veciños para que non houbese problemas
  • Cómpre que cambiemos as ventás para que non entre tanto frío, Cómpre que vaias á túa casa
  • Cumpre co seu deber moral de pai
  • Cumpriron rigorosamente os seus deberes e as súas obrigas, Denunciáronos porque non cumpriron o contrato
  • Cumpriu co seu sogro ao convidalo á cerimonia
  • Cumpriu o seu cometido no campo, OBS: Nalgunhas construccións omítese o complemento e adquire valor absoluto, É un traballador que cumpre co seu
  • Cumpriuse o teu prognóstico, Cumpríranse os seus desexos de ir a América
  • Foi á festa e así cumpriulle o antollo
  • Mañá cúmprense tres anos do premio literario
  • Todos os que non cumpran a lei van ser castigados
  • Xa cumpriu e non lle ha de faltar moito para parir, O seu fillo cumpriu como soldado

Refráns

  • Por cumprir ben non matan a ninguén.