cumprir
cumprir
lat complēre
-
v t
Executar completamente o que está mandado ou o que se promete.
-
v i
Ser necesario ou conveniente algo.
-
v i
Facer o que establece un precepto.
-
v i
Concluír ou completarse un período ou prazo determinado. Tm v pron.
Antónimos
Confrontacións
convir, necesitarCitas
- A irmá máis grande é a que sempre cumpre con toda a familia, Cumpría cos seus veciños para que non houbese problemas
- Cómpre que cambiemos as ventás para que non entre tanto frío, Cómpre que vaias á túa casa
- Cumpre co seu deber moral de pai
- Cumpriron rigorosamente os seus deberes e as súas obrigas, Denunciáronos porque non cumpriron o contrato
- Cumpriu co seu sogro ao convidalo á cerimonia
- Cumpriu o seu cometido no campo, OBS: Nalgunhas construccións omítese o complemento e adquire valor absoluto, É un traballador que cumpre co seu
- Cumpriuse o teu prognóstico, Cumpríranse os seus desexos de ir a América
- Foi á festa e así cumpriulle o antollo
- Mañá cúmprense tres anos do premio literario
- Todos os que non cumpran a lei van ser castigados
- Xa cumpriu e non lle ha de faltar moito para parir, O seu fillo cumpriu como soldado
Refráns
- Por cumprir ben non matan a ninguén.