contristar

contristar

lat contristāre

  1. v t

    Producir a alguén un sentimento de tristeza.

  2. v pron

    Pórse triste por algo.

Sinónimos

Antónimos

Citas

  • Contristouse moito cando soubo do falecemento da súa avoa
  • O padecemento do fillo contristábao
Conxugar
VERBO contristar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contristo
contristas
contrista
contristamos
contristades
contristan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contristaba
contristabas
contristaba
contristabamos
contristabades
contristaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contristei
contristaches
contristou
contristamos
contristastes
contristaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contristara
contristaras
contristara
contristaramos
contristarades
contristaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contristarei
contristarás
contristará
contristaremos
contristaredes
contristarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contristaría
contristarías
contristaría
contristariamos
contristariades
contristarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contriste
contristes
contriste
contristemos
contristedes
contristen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contristase
contristases
contristase
contristasemos
contristasedes
contristasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contristar
contristares
contristar
contristarmos
contristardes
contristaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
contrista
-
-
contristade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contristar
contristares
contristar
contristarmos
contristardes
contristaren
Xerundio contristando
Participio contristado
contristada
contristados
contristadas