contornar

contornar

contorno

  1. v t

    Formar o contorno dalgunha cousa.

  2. v t

    Seguir o contorno dalgunha cousa dando voltas ao seu redor.

Citas

  • Contornaron a illa dúas veces
  • Contornou o perfil da figura de negro e despois pintouna de vermello

Palabras veciñas

contista conto contorna contornar contorno contorsión contorsionar
Conxugar
VERBO contornar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contorno
contornas
contorna
contornamos
contornades
contornan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contornaba
contornabas
contornaba
contornabamos
contornabades
contornaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contornei
contornaches
contornou
contornamos
contornastes
contornaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contornara
contornaras
contornara
contornaramos
contornarades
contornaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contornarei
contornarás
contornará
contornaremos
contornaredes
contornarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contornaría
contornarías
contornaría
contornariamos
contornariades
contornarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contorne
contornes
contorne
contornemos
contornedes
contornen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contornase
contornases
contornase
contornasemos
contornasedes
contornasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contornar
contornares
contornar
contornarmos
contornardes
contornaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
contorna
-
-
contornade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
contornar
contornares
contornar
contornarmos
contornardes
contornaren
Xerundio contornando
Participio contornado
contornada
contornados
contornadas