confiar

confiar
  1. v t

    Deixar unha cousa ou unha persoa ao coidado de alguén ou de algo.

  2. v t

    Contar algo íntimo a unha persoa en que se ten plena confianza.

  3. v i

    Estar seguro e tranquilo porque se ten confianza en alguén ou en algo.

  4. v i

    Supoñer que algo vai acontecer como un espera.

  5. v pron

    Ter excesiva confianza nun mesmo ou noutra persoa.

Conxugar
VERBO confiar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confío
confías
confía
confiamos
confiades
confían
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confiaba
confiabas
confiaba
confiabamos
confiabades
confiaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confiei
confiaches
confiou
confiamos
confiastes
confiaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confiara
confiaras
confiara
confiaramos
confiarades
confiaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confiarei
confiarás
confiará
confiaremos
confiaredes
confiarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confiaría
confiarías
confiaría
confiariamos
confiariades
confiarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confíe
confíes
confíe
confiemos
confiedes
confíen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confiase
confiases
confiase
confiasemos
confiasedes
confiasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confiar
confiares
confiar
confiarmos
confiardes
confiaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
confía
-
-
confiade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confiar
confiares
confiar
confiarmos
confiardes
confiaren
Xerundio confiando
Participio confiado
confiada
confiados
confiadas