conferir

conferir

lat conferre

  1. v t

    Atribuír algo, normalmente un cargo, dignidade ou emprego, a alguén en virtude da propia autoridade.

  2. v t

    Proporcionar a alguén ou a algo unha calidade ou característica.

  3. v t

    Comparar unha cousa con outra, especialmente textos.

Confrontacións

conceder, outorgar

Citas

  • Conferiron todas as probas que presentaron no xuízo
  • Conferíronlle unha nova responsabilidade despois de tantos anos na empresa
  • Estes detalles confírenlle luminosidade ao conxunto
  • O presidente da comunidade convocou a reunión para conferir cos veciños o asunto da caldeira
Conxugar
VERBO conferir
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confiro
confires
confire
conferimos
conferides
confiren
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confería
conferías
confería
conferiamos
conferiades
conferían
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conferín
conferiches
conferiu
conferimos
conferistes
conferiron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conferira
conferiras
conferira
conferiramos
conferirades
conferiran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conferirei
conferirás
conferirá
conferiremos
conferiredes
conferirán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conferiría
conferirías
conferiría
confeririamos
confeririades
conferirían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
confira
confiras
confira
confiramos
confirades
confiran
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conferise
conferises
conferise
conferisemos
conferisedes
conferisen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conferir
conferires
conferir
conferirmos
conferirdes
conferiren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
confire
-
-
conferide
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
conferir
conferires
conferir
conferirmos
conferirdes
conferiren
Xerundio conferindo
Participio conferido
conferida
conferidos
conferidas