competencia
lat competentĭa ‘correspondencia, proporción’
-
s
f
-
Rivalidade de intereses entre persoas que perseguen o mesmo obxectivo.
-
Persoa ou grupo co que se compite.
-
-
s
f
-
Capacidade ou facultade que ten unha persoa para coñecer e xulgar unha materia en profundidade.
-
Dereito de decidir en virtude dunha autoridade legal ou dun recoñecido coñecemento da materia.
-
Asunto sobre o que unha persoa ou entidade ten capacidade legal.
-
-
s
f
Habilidade e capacidade para desenvolver un labor correctamente.
-
s
f
[BIOL ]
Estado dunha célula, especialmente bacteriana, capaz de transformarse xeneticamente deixando que penetre nela un fragmento de ADN.
-
s
f
[ECOL ]
Acción antagónica entre os organismos que ocupan un mesmo nicho ecolóxico pola posesión dos seus recursos alimentarios, de espazo ou de luz.
-
-
s
Rivalidade entre dous ou máis produtores ou comerciantes con vistas a controlar o mercado máis amplo posible.
-
competencia desleal
Actividade competitiva ilicita caracterizada pola utilización de técnicas ou procedementos contrarios ás leis e bos usos mercantís.
-
réxime de libre competencia
Réxime no que a creación de empresas privadas é libre e os poderes públicos interveñen só para garantir o libre xogo das leis económicas.
-
s
-
-
s
Capacidade legal para facer ou non algunha cousa.
-
s
Calidade que lexitima a un órgano xurisdicional para coñecer un determinado asunto con exclusión dos demais órganos xudiciais.
-
competencia administrativa
Conxunto de facultades atribuídas polo ordenamento xurídico aos entes públicos, que deben ser competentes funcional, xerárquica e territorialmente, para o cumprimento dos fins que lle son propios.
-
s
-
-
s
Capacidade lingüística que, segundo a gramática xenerativa transformacional, ten un falante ideal do modelo abstracto da súa lingua materna e que desenvolve na infancia.
-
competencia comunicativa
Capacidade de dominar as regras gramaticais, saber empregar os diferentes códigos dunha lingua en cada situación concreta e a súa interpretación no contexto no que se producen.
-
s
-
s
f
[XEOL ]
Posibilidade dun río ou corrente de auga de transportar materiais illados da medida máxima compatible coa velocidade.
Sinónimos
Confrontacións
capacidadeCitas
- A súa competencia en cuestións de arte é discutible
- A súa competencia no eido educativo está máis que demostrada
- Co novo goberno moitas competencias foron transferidas á Xunta de Galicia
- Iso é competencia do director, O encargado non ten competencia para expulsar a un traballador
- No exame da oposición había unha gran competencia
- Se non acadamos unha boa calidade darémoslle vantaxe á competencia
Refráns
- Ben se alegra o lobo do que come o zorro.