cobalto

Elemento da táboa periódica, de número atómico 27 e peso atómico 58,933, que se emprega para obter algunhas aliaxes especiais, ás que confire maior dureza e resistencia á corrosión, e serve tamén para a preparación de pinturas e de esmaltes.

Composto que se presenta en cristais vermellos, que se presentan na natureza no espato cobalto e na esferocobaltita e que se empregan en cerámica e na elaboración de pigmentos.

Composto que se presenta en láminas azuis pálidas. Forma un hexahidrato que cristaliza no sistema monoclínico, e se emprega como indicador de humidade.

Composto que se presenta en forma de cristais hexagonais de cor marrón e que se emprega como axente de fluoración na industria dos derivados fluorados.

Composto que se presenta en forma de cristais vermellos, e se emprega na manufactura de pigmentos e de tintas invisibles.

Cada un dos compostos binarios que forma o cobalto co osíxeno.