cinta
lat cĭncta, f de cinctus lat cĭngĕre ‘cinguir’
-
-
s
Tira de tecido longa e estreita que se emprega para adornar, atar ou prender algo.
-
s
Tira longa e estreita de diferentes materiais.
-
s
Banda tinguida que en certas máquinas marca o relevo dos tipos enriba do papel por medio de presión.
-
s
[BÉL ]
Dispositivo ríxido ou articulado en forma de tira que permite a unión dos cartuchos e facilita a alimentación de certas metralladoras.
-
s
[IMAX ]
Película fotográfica ou cinematográfica.
-
cinta adhesiva
[IND ]
Tira de papel, pano ou plástico que contén, sobre unha cara, unha capa dunha substancia adhesiva non solidificada.
-
cinta de vídeo
[TECNOL ]
Cinta magnética, de medidas normalizadas, para rexistrar imaxes e son.
-
cinta illante
[TECNOL ]
Cinta téxtil ou plástica impregnada dun adhesivo por unha das súas caras que se emprega para protexer as unións dos condutores eléctricos.
-
cinta magnética /
[FÍS/TECNOL ]
Cinta empregada nos sistemas de gravación magnética de información que constitúe o soporte onde se fixa esta información.
-
cinta métrica
[METROL ]
Tira de aceiro ou de tecido dividida en m, dm, cm e mm que serve para medir lonxitudes.
-
cinta perforada
[TECNOL ]
Cinta de papel resistente que, como soporte de información, se empregou en telecomunicacións.
-
cinta transportadora
[TECNOL ]
Dispositivo formado por unha tira continua de metal ou plástico que serve para trasladar mercadorías ou persoas.
-
s
-
-
s
Estrutura anatómica longa e aplanada, especialmente a de natureza nerviosa.
-
cinta óptica
Cada unha das dúas cintas, situadas unha a cada lado da base do cerebro, constituídas polas fibras nerviosas ópticas na saída da quiasma.
-
s
-
s
f
[ARQUIT ]
Faixa decorativa longa e estreita.
-
s
f
Pezas que sosteñen o conduto do muíño que leva o gran desde a moega á moa.
-
s
f
[PROTISTA ]
Alga do xénero Chorda.