cerco
cerco
lat circu ‘círculo’
-
s
m
Acción e efecto de cercar.
-
s
m
Persoa, obxecto ou conxunto de cousas que rodean algo ou a alguén.
-
-
s
Antiga arte de pesca de rodeo que empregaba unha gran rede para a captura da sardiña.
-
cerco conxelador
Embarcación que combina artes de cerco e grandes cámaras frigoríficas e que se dedica á captura de túnidos sen establecerse nun caladoiro fixo.
-
s
-
s
m
[ZOOL ]
Apéndice terminal que moitos artrópodos teñen ao final do corpo.
Sinónimos
Citas
- Aínda que quitou o anel de casado, ben se lle ve o cerco
- Coa eclipse de Lúa puidemos ver o cerco que formaba a luz do Sol
- Non conseguiron invadir a cidade e optaron por poñerlle cerco ata a súa rendición
- Os coches de policía situáronse formando un cerco arredor da praza e de seguida comezaron os incidentes cos manifestantes
- Os veciños protestáronlle ao concello por permitir o cerco que quitaba o camiño