cangar

1. v t

   Colocar a canga a un animal de tiro.

2. v t

   Poñer a canga a algúns animais para que non escapen ou pasen por lugares estreitos.

3. v t

   Dispoñer os cangos nun tellado.

4. v t

   Atrancar un lugar ou un acceso.

5. v t

   Soster unha carga física ou moral.

6. v t

   Facer soportar unha carga moral ou física.

7. v i

   Sentir unha diminución do ánimo ou da forza debido a algunha actividade ou por dificultades. Tm v pron.

8. v pron

   Sentir medo ou desasosego.

9. v pron

   Quedar algo atragoado na gorxa por mor dun obstáculo.

10. v pron

    Dobrarse alguén polo van cara a diante.

Sinónimos

Confrontacións

Citas

• A miña avoa cángase pola idade que ten
• A tractorada cangou todas as entradas e saídas da vila, Cangou o acceso á coutada con varias pedras
• Aínda non aprenderon a cangar os bois
• Cangou con todos os problemas, Cangou o neno no colo durante toda a actuación
• Cangoulle todo o traballo
• Cangouse co ruído que facían os animais pola noite
• Cangouse cunha pequena moeda
• Cangouse polo divorcio do seu fillo e xa non foi quen de superalo, Non lle gustan nada as mudanzas porque axiña se canga todo
• Imos cangar os porcos para que non fuxan
• Os manifestantes cangáronse no medio da vía do tren para impedir que se movese
• Quixemos retellar, pero houbo que cangar de novo todo o tellado

Frases feitas

• Cangar con dores alleas. Soportar que outras persoas se queixen.

• ¡Cangouma o demo! Indica malquerencia dun home cara