cabo
lat caput ‘cabeza’
-
s
m
Parte final dun espazo, dun período de tempo ou dunha cousa.
-
s
m
[XEOG ]
Punta de terra que sobresae do resto da costa e que penetra no mar.
-
-
s
Corda ou aramio, especialmente o usado a bordo dos barcos, que se emprega como útil de traballo ou para amarrar un barco ou unha rede.
-
cabo da boia
Corda que arría un barco no peirao.
-
cabo de popa
Corda situada na popa dunha embarcación destinada a amarrar.
-
cabo de proa
Corda situada na proa dunha embarcación destinada a amarrar.
-
s
-
s
m
Parte dun aparello ou dun instrumento que serve para agarrar coas mans.
-
s
m
Remate ou parte que queda cando algunha cousa está a piques de extinguirse.
-
-
s
Grao militar, inmediatamente superior ao de soldado, que ten o mando da escuadra ou dunha pequena unidade.
-
cabo primeiro
Aquel que ocupa o grao intermedio entre cabo e sarxento.
-
s
-
s
m
[ANIMAL/ICT ]
Anguía próxima a abandonar o río.
-
prep
Ao lado de, xunto a. OBS: Tamén se emprega seguido da preposición de formando a locución prepositiva cabo de.
Sinónimos
Confrontacións
finCitas
- A vide comeza no outro cabo da veiga, Non pouses o prato no cabo da mesa porque pode caer, Non conseguín durmir ata o cabo da noite
- Busca un cabo para pacer un fardo coa vela rota
- Non movas o cabo da candea porque se pode apagar
- Ten coidado coa fouce porque ten o cabo roto
Frases feitas
-
Atar cabos. Relacionar diferentes datos de xeito que se chegue a aclarar ou descubrir algunha cousa.
-
Cabo da casa. Cabeza de familia.
-
Cabo de loc prep Xunto a, a car
-
Dar cabo a unha cousa. Finalizar unha cousa.
-
De cabo a rabo. Desde o principio ata o final.
-
Estar unha persoa no cabo do conto. Co
-
Levar a cabo. Realizar unha actividade.
-
Non ter cabo. Non ter fin.