bastar

bastar
v i

Ser suficiente.

Ex: Os papeis de cores que temos bastan para envolver os regalos.

Sinónimos

Antónimos

Citas

  • Os papeis de cores que temos bastan para envolver os regalos.
Conjugar
VERBO bastar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
basto
bastas
basta
bastamos
bastades
bastan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bastaba
bastabas
bastaba
bastabamos
bastabades
bastaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bastei
bastaches
bastou
bastamos
bastastes
bastaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bastara
bastaras
bastara
bastaramos
bastarades
bastaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bastarei
bastarás
bastará
bastaremos
bastaredes
bastarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bastaría
bastarías
bastaría
bastariamos
bastariades
bastarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
baste
bastes
baste
bastemos
bastedes
basten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bastase
bastases
bastase
bastasemos
bastasedes
bastasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bastar
bastares
bastar
bastarmos
bastardes
bastaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
basta
-
-
bastade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
bastar
bastares
bastar
bastarmos
bastardes
bastaren
Xerundio bastando
Participio bastado
bastada
bastados
bastadas