bálteo
bálteo
lat baltĕu ‘cinturón’
-
m
[ARQUIT ]
Moldura que cingue a voluta do capitel xónico polo centro da súa cara lateral.
-
m
[ARQUIT ]
Muro que nos anfiteatros e teatros clásicos separaba os asentos das diferentes clases sociais e no que se abrían os vomitorios.
-
m
[HIST ]
Cada un dos diversos tipos de cíngulos e bandas, como a correa da que pendía a espada que brandían os soldados romanos, que se usaban como insignia de oficial.
-
m
[INDUM ]
Unha das dobras da toga, a primeira que se forma, que vai desde o costado dereito ata o ombreiro esquerdo.