audiencia
lat audĭentĭa
-
s
f
Admisión para ser oído, principalmente cando a concede algunha autoridade.
-
s
f
[COMUN ]
Conxunto de persoas que asiste a un espectáculo ou que decide sintonizar un programa dun medio de comunicación.
-
s
f
[DER ]
Lugar onde se xuntan os Tribunais de Xustiza para celebrar as audiencias.
-
s
f
-
Acto de escoitar a calquera persoa que intervén nun proceso xudicial.
-
Acto de dar a unha parte ou a un interesado a oportunidade de formular alegacións en defensa dos seus dereitos nun proceso xudicial.
-
-
s
f
[HIST/DER/ADM ]
Órgano colexiado para a administración de xustiza, que polo xeral encarna a suprema instancia.
-
audiencia episcopal
-
Tribunal do bispo.
-
Xurisdición recoñecida aos bispos polo emperador Constantino (318), con tendencia a ser limitada aos asuntos entre clérigos.
-
-
Audiencia Nacional
[DER ]
Tribunal con sede en Madrid e cunha xurisdición que abarca todo o Estado español. Está composto por tres salas: do penal, do contencioso-administrativo e do social.
-
Audiencia Provincial
[DER ]
Tribunal, no Estado español, que xulga en primeira instancia causas penais por delitos graves, e en grao de apelación causas civís e penais por delitos menos graves.
-
audiencia pública
[DER ]
Celebración de determinados actos dos procesos xudiciais, e en especial as vistas civís e os xuízos orais penais, coa posible e libre asistencia.
-
Audiencia Real
[HIST/DER/ADM ]
Tribunal do rei, organismo superior de goberno nos reinos vencellados á Coroa de Castela durante a Idade Moderna, de extraordinaria importancia xurídica durante os ss XVI e XVII.