ataviar

Escoitar
ataviar

atavío

v t

Gornecer de ornamentos, especialmente vestidos luxosos e outros elementos. Tm v pron.

Ex: Para acudir á cita ataviouse coas súas mellores galas.

Citas

  • Para acudir á cita ataviouse coas súas mellores galas.

Palabras vecinas

ataúde ataurique atauxía ataviar atávico -ca atavío atavismo
Conjugar
VERBO ataviar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atavío
atavías
atavía
ataviamos
ataviades
atavían
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ataviaba
ataviabas
ataviaba
ataviabamos
ataviabades
ataviaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ataviei
ataviaches
ataviou
ataviamos
ataviastes
ataviaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ataviara
ataviaras
ataviara
ataviaramos
ataviarades
ataviaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ataviarei
ataviarás
ataviará
ataviaremos
ataviaredes
ataviarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ataviaría
ataviarías
ataviaría
ataviariamos
ataviariades
ataviarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles atavíe
atavíes
atavíe
ataviemos
ataviedes
atavíen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ataviase
ataviases
ataviase
ataviasemos
ataviasedes
ataviasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ataviar
ataviares
ataviar
ataviarmos
ataviardes
ataviaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
atavía
-
-
ataviade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles ataviar
ataviares
ataviar
ataviarmos
ataviardes
ataviaren
Xerundio ataviando
Participio ataviado
ataviada
ataviados
ataviadas