rumiar

rumiar

lat rumināre

  1. v t

    Mastigar os ruminantes por segunda vez os alimentos durante o proceso da ruminación. Tm abs.

  2. v t

    Pensar moito e detidamente nunha cousa. Tm abs.

Sinónimos

Citas

  • Pasou a tarde rumiando en como facer fucionar o xoguete
  • Rumiaba a herba, OBS: Nalgunhas construcións omítese o complemento e adquire valor absoluto, As vacas rumian

Palabras vecinas

rume rumeliota rumiallo rumiar ruminación ruminante rumor
Conjugar
VERBO rumiar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rumio
rumias
rumia
rumiamos
rumiades
rumian
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rumiaba
rumiabas
rumiaba
rumiabamos
rumiabades
rumiaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rumiei
rumiaches
rumiou
rumiamos
rumiastes
rumiaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rumiara
rumiaras
rumiara
rumiaramos
rumiarades
rumiaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rumiarei
rumiarás
rumiará
rumiaremos
rumiaredes
rumiarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rumiaría
rumiarías
rumiaría
rumiariamos
rumiariades
rumiarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rumie
rumies
rumie
rumiemos
rumiedes
rumien
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rumiase
rumiases
rumiase
rumiasemos
rumiasedes
rumiasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rumiar
rumiares
rumiar
rumiarmos
rumiardes
rumiaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
rumia
-
-
rumiade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
rumiar
rumiares
rumiar
rumiarmos
rumiardes
rumiaren
Xerundio rumiando
Participio rumiado
rumiada
rumiados
rumiadas