queda
queda
lat quiēta, de quiēre ‘descansar’
-
-
s
Toque de campá, de máis de 20 badaladas, que se tocaba nas vilas fortificadas, ás nove da noite no inverno ou ás dez no verán e que era o sinal que indicaba a hora de retirarse á casa e o momento a partir do que ninguén podía saír á rúa sen causa xustificada.
-
toque de queda
[BÉL ]
Toque militar que, en estado de guerra ou asedio, prohibe á poboación civil a circulación polas rúas.
-
s
-
s
f pl
[XOGO ]
Xogo infantil que consiste en que un dos xogadores ten que tocar a outro para que apande no seu lugar.
-
s
f pl
[XOGO ]
Xogo infantil que consiste en que un dos xogadores debe atopar aos outros.