prudencia

1. s f

   Calidade de prudente.

2. s f

   Conduta cauta e moderada que trata de evitar os perigos.

3. s f [RELIX ]

   Unha das catro virtudes cardinais, na moral tradicional e na teoloxía, que consiste no discernimento do que é xusto.

Sinónimos

Antónimos

Refranes

• A prudencia é nai da ciencia.
• Deixa-Io certo polo dubidoso, non é proveitoso.
• Máis vale onza de prudencia que ferrados de ciencia.
• Onde hai clemencia hai prudencia.
• Onde hai máis prudencia, ten que haber máis ciencia.
• Onde hai prudencia e boa conciencia sobra a penitencia.
• Onde hai prudencia e conciencia, non hai de que haber penitencia.