pairar

pairar

occit pairar

  1. v i

    Estar quieta ou case parada unha nave coas velas orientadas para que non enchan, pero coas escotas sen amarrar.

  2. v i

    Sosterse no aire un paxaro sen apenas mover as ás.

Palabras vecinas

paínzo paio paiolo -la pairar pairo país paisa
Conjugar
VERBO pairar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pairo
pairas
paira
pairamos
pairades
pairan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pairaba
pairabas
pairaba
pairabamos
pairabades
pairaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pairei
pairaches
pairou
pairamos
pairastes
pairaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pairara
pairaras
pairara
pairaramos
pairarades
pairaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pairarei
pairarás
pairará
pairaremos
pairaredes
pairarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pairaría
pairarías
pairaría
pairariamos
pairariades
pairarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
paire
paires
paire
pairemos
pairedes
pairen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pairase
pairases
pairase
pairasemos
pairasedes
pairasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pairar
pairares
pairar
pairarmos
pairardes
pairaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
paira
-
-
pairade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
pairar
pairares
pairar
pairarmos
pairardes
pairaren
Xerundio pairando
Participio pairado
pairada
pairados
pairadas