mundo
lat mundu
-
s
m
Conxunto que engloba os seres e as cousas, en contraposición ao divino.
-
s
m
Planeta Terra.
-
s
m
Lugar onde se desenvolve a vida e as súas actividades.
-
s
m
Territorio ou ambiente que resulta estraño.
-
s
m
Conxunto de todos os homes que conforman o xénero humano.
-
s
m
Parte da sociedade humana caracterizada por algunha calidade común a todos eses individuos.
-
s
m
Experiencia que adquire unha persoa ao tratar co resto dos individuos.
-
s
m
-
Aquilo que concerne aos intereses terreais, en oposición ás cousas do espírito.
-
Un dos tres inimigos da alma segundo o catecismo tradicional, entendido como a representación das delicias e as vaidades terreais.
-
-
primeiro mundo
[ECON ]
Conxunto de países de desenvolvemento económico elevado.
-
terceiro mundo
[ECON ]
Conxunto de países subdesenvolvidos.
-
vello mundo
[XEOG/HIST ]
Conxunto dos territorios coñecidos antes do descubrimento de América, formado por Europa, Asia e parte de África.
Sinónimos
Confrontaciones
orbe, universoFrases hechas
-
Ter/De mundo. Ser moi experimentado. Ex:
-
Un mundo de. Moit
Refranes
- Canto o mundo traballa e procura, todo é loucura.
- Deixémo-Io mundo como está, que el se gobernará.
- Deus e o mundo non poden andar xuntos.
- Este mundo aquí ha quedar e nós habémonos de ir.
- Este mundo aquí ha quedar, porque ninguén o ha levar.
- Este mundo é redondo e quen non o sabe andar ten leria abondo.
- Este mundo é un bandallo; chove nel coma fóra.
- Este mundo é un fandango e o que non o baila é un parvo/un tolo.
- Este mundo é unha gaiola de loucos: uns por moito e outros por pouco.
- Mundo malo, mellor para deixalo que para cobizalo.
- Neste mundo fondo hai bágoas e choros abondo.
- Neste mundo redondo, o que non sabe nadar vai ao fondo.
- O mundo darache o pago, que para iso é bo pagador.
- O mundo e o pecado non dan bo bocado.
- Quen no mundo ña, camiña sen guía.
- Uns por terra e outros por mar, o mundo anda a trafegar.