morte

1. s f

   Fin da vida.

2. s f

   Fin de algo ou dunha actividade.

3. s f [DER ]

   Delito que consiste en matar a unha persoa sen que concorran circunstancias que dean lugar a outro delito especial.

4. s f

   1. Símbolo da morte representado, xeralmente, por un esqueleto humano cunha gadaña ou por unha caveira centrada sobre unha aspa de dous ósos iguais.

   2. [ARTE ]

      Representación plástica da morte.

5. morte civil [HIST/DER ]

   Privación dos dereitos civís e políticos que impón a lei a unha persoa.

6. morte da alma [RELIX ]

   Privación da benaventuranza, da vida eterna.

7. morte de Deus [FILOS ]

   Situación fundamental de triunfo absoluto do nihilismo inherente á tradición do pensamento occidental, desde a que Nietzsche desenvolve a reflexión desta filosofía.

Citas

• A pirataría podería significar a morte do comercio discográfico
• O delincuente deu morte ao policía mentres tentaba fuxir

Frases hechas

• A morte. Realizar algo ata chegar

• A vida ou morte. Facer algo con perigo de morrer.

• De morte. Ser capaz de causar a morte.

• Estar pensando na morte da burra. Estar algu

• Non ser morte de home. Non ser algo moi grave ou prexudicial.

• Ser bo para ir buscar a morte. Ser algu

• Ata a morte ten vicio. Alardear ou terse por m

Refranes

• A bonitura cómea a terra na sepultura.
• A cada porco chégalle o seu san Martiño.
• A casa feita e o cadaleito á porta.
• A dor da muller morta chega ata a porta.
• A mala herba non hai xeada que a leve.
• A morte a ninguén perdoa.
• A morte a todos iguala.
• A morte a uns dá boa e a outros mala sorteo
• A morte é boa?ando certamente é mala.
• A morte é fonte da vida: morren uns para que outros vivan.
• A morte é tan certa como a vida incerta.
• A morte non veña, que achaque non faltará.
• A morte por todo morde.
• A morte sempre ten disculpa.
• A morte tódalas cousas iguala.
• A morte todo o atalla.
• A morte todo o descompón.
• A morte várreo todo.
• Á morte, estira-la pata.
• A morte, nin buscala nin temela.
• A mortos e a idos, poucos amigos.
• A pena da muller morta chega ata a porta.
• A quen morte allea desexa, a súa lle chega.
• A quen ten sogra, cedo lle morra.
• A sepultura, por vella que sexa, se lle cantan un responso, ben se recrea.
• Acá xa sabemos o que hai; e alá ¿que haberá?
• Achaque quere a morte /, non sabe de que sorteo
• Alá lle dirán o mal que facÍa cando aquí vivía.
• Andar todo o mundo e morrer en Lugo.
• Andar, andar e o corpo para enterrar.
• Ano por ano, máis come o morto có sano.
• Cada carneiro do seu pe colga.
• Cada porco ten o seu san Martiño.
• Caíndo e levantando, imos andando, non sabemos ata cando.
• Cando menos se pensa, a morte chega.
• Cando se chama a morte e non vén, é que a súa razón ten.
• Cando se chama a morte e non vén, é que a súa razón ten.
• Casa cumprida, na outra vida.
• Ceas, penas e soles matan os homes.
• Coa morte todo se acaba.
• Coa morte todo se esquece.
• Coa morte todo se vaL
• Con aceitonas e pan quente morre a xente.
• Contra a morte non hai casa forte.
• Contra a morte non hai medio, pero a morte é un remedio.
• Corazón forte a seu dono leva á morte.
• Da morte non escapa nin o rico nin o pobre nin o rei nin o papa.
• De morrer ninguén escapa: nin o rei nin o papa.
• Despois de morrer ¡campás por gaitas!
• En morrendo un, acabouse todo para el.
• En morrendo, todo se acaba.
• Ende morrendo, acabouse todo.
• Esperar saúde na morte allea é cousa fea.
• Está un morrendo e está aprendendo.
• Fomos coma vós e seredes coma nós.
• Home morto nunca come pan.
• Home morto pide rezos e responsos.
• Hoxe voume, mañá voume e non sei cando nin sei para ondeo
• I Cando morras, acabouse.
• Inda na sepultura, por vella que sexa, se lle din un responso, ben se ela recrea.
• Mais vale morrer que mal vivir.
• Mal de morte ¡Ó meu home lle caia en sorte!
• Mala é a morte que deixa baleira a casa ou a corte.
• Morre o mozo e queda o vello.
• Morre o rei e morre o papa e de morrer mnguén escapa.
• Morren OS gatos e alégranse os ratos.
• Morte de pai casa non desfai pero, si, morte de nai.
• Morte de sogra e dor de nora, máis por dentro que por fóra.
• Morte e venda desfai renda.
• Morte non veña que achaque non teña.
• Morto está, que non pernexa.
• Morto o can, morta a rabia.
• Mulleres e malas noites matan os homes.
• Na sepultura amolece a carne máis dura.
• Nin morte sen pranto nin voda sen canto.
• Ninguén morre ata que Deus quere.
• Non é mala morte cando fai o que debe o que morreo
• Non é o mesmo morrer, que ver morrer.
• Non hai morte que veña, que achaque non teña.
• Non sabe un onde a ten.
• Non se morre máis que unha vez.
• Non veña a morte, que achaque non ha faltar.
• Nunca mellor morre o home que cando máis quere vivir.
• O ano que se morre, ben se come.
• O bo, o diaño o leva; e o malo acá queda.
• Ó cabo do ano morren máis polos que galos.
• Ó escudeiro rico mórrelle a muller coma a calquera veciño.
• O morto apodrece e o orfo crece.
• O porco e o sogro, quixéraos mortos.
• O pranto da muller morta non pasa da porta.
• O pranto da muller morta, non chega máis que ata a porta.
• O que ha morrer ás escuras para nada que re o candil.
• O que morre polo seu gusto, a morte sábelle ben.
• O que morre, entérrano.
• O que neste mundo fai mofa, no outro foza.
• O que neste mundo fai risa, no outro chifra.
• ó que polo seu gusto morre, a morte sábelle ben.
• O que ten quen o chore, tódolos días morreo
• O que ten sogra, quere que logo lle morra.
• Onde hai morte, hai mala sorteo
• Onde hai morte, non hai mala sorteo
• Onte morreu el e xa ela casar quer ¡ai do que ten que morrer!
• Os bos, lévaos Deus para si e os malos quedamos aquí para entendemos.
• Os mortos non se queren levantar para que non lles collan o seu lugar.
• Para a morte non hai casa forte.
• Para a morte non hai home forte.
• Para a morte non hai remedio cando veña, senón esta?car a perna.
• Para o mal mortal ningunha herba val.
• Para todo hai maña, senón para a morte.
• Pensa ben que cada día pode ser o derradeiro.
• Que morrer hemos, ben o sabemos.
• Queiramos ou non queiramos, para morrer nacemos.
• Quen a morte doutro agarda, longa corda desata.
• Quen máis non pode, morrer se deixa.
• Quen máis non pode, morrer se deixa.
• Quen non teme a morte non é home forte.
• Sabemos da morte mais non sabemos de qué sorte.
• Sábese onde se naceu e non onde se ha morrer.
• Se morremos, para iso nacemos.
• Se te morde a salamántiga, que che fagan logo a cama.
• Se te roe un alacrán busca viño e busca pan e mais crego e sacristán, antes hoxe que mañán, pois logo te enterrarán.
• Soles e ceas teñen as covas cheas.
• Soles e penas e ceas teñen as sepulturas cheas.
• Tanto morre o papa coma o que non ten capa.
• Tanto o rico coma o pobre, dándolle a da morte, morreo
• Tarde ou cedo queda o burro sen pelexo.
• Tarde ou cedo tódolos porcos proban o coitelo.
• Tarde ou cedo todos debaixo da terra estaremos.
• Todo acaba cando a morte chega e chama.
• Todo o que nace, morre, sexa o que fore e sexa quen fore.
• Todo ten remedio, menos a morte.
• Todos en coiro nacemos e en coiro morremos,
• Unha boa morte é a mellor sorteo
• Vale máis morte calada que pública desventura.
• Vén a morte e non se sabe de qué sorteo
• ¡Ben veñas, morte, se vés soila!
• ¡Ben veñas, morte, se vés soila!
• ¡Come, morto, que verzas che cozo!
• ¡Mala morte mate a morte!
• ¡Morran outros e vivamos e con saúde os enterremos!
• ¡Tin-tan! ¡Tin-tan!: nunca máis volven os que se van.
• ¡Tin-tan!: os que se foron non volverán.