monear

monear

mono

  1. v i

    Facer monadas.

  2. v i

    Caer a cabeza polo sono.

Citas

  • Moneei moito co neno e acabou por quedar durmido
Conjugar
VERBO monear
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
moneo
moneas
monea
moneamos
moneades
monean
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
moneaba
moneabas
moneaba
moneabamos
moneabades
moneaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
moneei
moneaches
moneou
moneamos
moneastes
monearon
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
moneara
monearas
moneara
monearamos
monearades
monearan
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
monearei
monearás
moneará
monearemos
monearedes
monearán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
monearía
monearías
monearía
moneariamos
moneariades
monearían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
monee
monees
monee
moneemos
moneedes
moneen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
monease
moneases
monease
moneasemos
moneasedes
moneasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
monear
moneares
monear
monearmos
moneardes
monearen

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
monea
-
-
moneade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
monear
moneares
monear
monearmos
moneardes
monearen
Xerundio moneando
Participio moneado
moneada
moneados
moneadas