mentireiro -ra

1. adx

   Que mente. Tm s.

2. adx

   Que ten o costume de dicir mentiras. Tm s.

Citas

• O curmán de Filipe é moi mentireiro, O mentireiro acaba por non ter amigos.

Refranes

• A mentira é de cristal e por ela traslócese a verdá.
• A mentira logo é collida.
• A mentira nunca ten moita vida.
• Dicir unhas veces torto e outras dereito é de xente de mal xeito.
• Máis axiña se calle un mentiroso que un coxa.
• Máis axiña se colle un mentireiro que un coxilitranqueiro.
• Mentir non é deshonra mais é cousa de mala persoa.
• O mentireiro cando dí a verdá, ninguén creto lle dá.
• O que se di á noite e non é verdá, desfaise pala mañá.
• O que sempre mente, nunca engana.
• Primeiro cae o mintireiro có coxiliqueiro.
• Quen me mente non me engana.
• Quen minte lago se arrepinte.
• Unha mentira descobre outra axiña.
• Unha mentira doutra tira.