louvanza

Refranes

• A honra é de quen a dá.
• Antes que coñezas, non gabes nin ofendas.
• Antes que probedes, non gabedes.
• Cada oleiro as súas olas gaba; e máis, se as ten crebadas.
• Desconfía do que sempre te gaba.
• Dime de que te alabas e direiche o que che falta.
• Dinche que es bo ¡mete as mans no seo!
• Gaba o parvo e faino bailar; se non é parvo, parvo o volverás.
• Gábate, cesto, que venderte quero.
• Máis moscas xunta covo de mel que ola de vinagre.
• Ninguén se alabe mentres non acabe.
• Ninguén se gabe ata que acabe.
• Ninguén se gabe do que non fai.
• Ninguen se gabe do que non sabe.
• Non amanses poldros nin chúfe-Ia muller doutro/muller pouco nin moito.
• Non gabes ata que probes.
• Non gabes nin desgabes ata que pasen sete Navidades.
• Non hai como morrer para que gaben a un.
• O moito chufar, cansa e chega a rallar.
• Ó que ao burro gaba, tal fillo lle naza.
• O que non se "alaba", de TUÍn morreo
• Poucos en persoa propia deben gabar as súas cousas.
• Se che din ben da túa leira, mete a man na faldriqueira.
• Se que res que che diga o que che falta, dime de qué te gabas.
• Unha carga de cal e outra de area.