inverno
inverno
lat hibernu, de tempus hibernus ‘tempo invernal’
s
m
[CLIMAT ]
Estación do ano que segue ao outono e precede á primavera, caracterizada por ser a de menores temperaturas, que no hemisferio boreal comeza o 21 de decembro e remata o 21 de marzo, e no hemisferio austral comeza o 21 de xuño e conclúe o 21 de setembro.
Refranes
- A inverno chuvioso, verán abondoso.
- Cando no inverno oíres tronar, vende os bois e bótao en pan.
- Cando Santos acaba, o inverno empeza.
- Con ben pan e moita leña o inverno a ninguén empeña.
- En tempo mollado vende a la e deixa o fiado.
- Entre Santos e Navidade é inverno de verdade.
- Inverno de xeadas, moito gran e pouca palla.
- Non hai no inverno mal can nin ruín pólvora no verán.
- O gando no inverno quere estar ben mantido.
- O inverno come e non cría.
- O veranciño de san Martiño, ou grande ou pequeniño.
- Santos e Nadal, inverno camal.
- Sol de inverno sae tarde e ponse cedo.
- Un mes antes e outro despois de Navidade é inverno de verdade.