amontoar

Escoitar
amontoar

montón

  1. v t

    Poñer unhas cousas sobre outras, sen ningunha orde.
  2. v t fig

    Aglomerar un gran número e cantidade de persoas, animais ou cousas. Tm v pron.

Sinónimos

acumular, amorear, xuntar

Confrontaciones

apiñar

Citas

  • Amontoáronseme os cartos en canto puxen en funcionamento o novo negocio
  • Amontoáronseme todos á porta do local o día da inauguración
  • Amontoou todos os xerseis no cesto da roupa
  • Decidiu amorear toda a area para poder traballar
  • Non quero que amontoes os libros aí

Palabras vecinas

amontillado amontoador -ra amontoamento amontoar amor amor fati* amora
Conjugar
VERBO amontoar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amontoo
amontoas
amontoa
amontoamos
amontoades
amontoan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amontoaba
amontoabas
amontoaba
amontoabamos
amontoabades
amontoaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amontoei
amontoaches
amontoou
amontoamos
amontoastes
amontoaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amontoara
amontoaras
amontoara
amontoaramos
amontoarades
amontoaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amontoarei
amontoarás
amontoará
amontoaremos
amontoaredes
amontoarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amontoaría
amontoarías
amontoaría
amontoariamos
amontoariades
amontoarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amontoe
amontoes
amontoe
amontoemos
amontoedes
amontoen
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amontoase
amontoases
amontoase
amontoasemos
amontoasedes
amontoasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amontoar
amontoares
amontoar
amontoarmos
amontoardes
amontoaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles -
amontoa
-
-
amontoade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles amontoar
amontoares
amontoar
amontoarmos
amontoardes
amontoaren
Xerundio amontoando
Participio amontoado
amontoada
amontoados
amontoadas