imposibilitar

imposibilitar

1 im- + posibilitar

  1. v t

    Facer imposible algo.

  2. v t

    Incapacitar a alguén para algo.

Citas

  • A doenza imposibilitouno para viaxar polo san Xoán
  • Os problemas burocráticos imposibilitaron a apertura do local
Conjugar
VERBO imposibilitar
Forma verbal: Infinitivo

Indicativo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
imposibilito
imposibilitas
imposibilita
imposibilitamos
imposibilitades
imposibilitan
Pretérito imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
imposibilitaba
imposibilitabas
imposibilitaba
imposibilitabamos
imposibilitabades
imposibilitaban
Pretérito perfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
imposibilitei
imposibilitaches
imposibilitou
imposibilitamos
imposibilitastes
imposibilitaron
Pretérito pluscuamperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
imposibilitara
imposibilitaras
imposibilitara
imposibilitaramos
imposibilitarades
imposibilitaran
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
imposibilitarei
imposibilitarás
imposibilitará
imposibilitaremos
imposibilitaredes
imposibilitarán
Condicional Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
imposibilitaría
imposibilitarías
imposibilitaría
imposibilitariamos
imposibilitariades
imposibilitarían

Subxuntivo

Presente Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
imposibilite
imposibilites
imposibilite
imposibilitemos
imposibilitedes
imposibiliten
Imperfecto Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
imposibilitase
imposibilitases
imposibilitase
imposibilitasemos
imposibilitasedes
imposibilitasen
Futuro Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
imposibilitar
imposibilitares
imposibilitar
imposibilitarmos
imposibilitardes
imposibilitaren

Imperativo

Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
-
imposibilita
-
-
imposibilitade
-

Formas nominais

Infinitivo conxugado Eu
Ti
El/Ela
Nos
Vos
Eles
imposibilitar
imposibilitares
imposibilitar
imposibilitarmos
imposibilitardes
imposibilitaren
Xerundio imposibilitando
Participio imposibilitado
imposibilitada
imposibilitados
imposibilitadas