aludel

aludel

ár al-’u ṭ āl ‘o aparello para sublimar’

Plural: aludeis
s m [IND ]

Tubo curto en forma de pera, feito de terra cocida e vernizado, provisto a miúdo dunha cuberta en forma de cúpula, ou ancheado polo medio e estreito nunha extremidade, que era utilizado na metalurxia do mercurio e nos laboratorios dos alquimistas.