fame
fame
lat v *famĭne
-
-
s
[FISIOL ]
Desexo moi intenso de comer, a miúdo ligado a unha sensación de baleiro ou de contracción do estómago.
-
fame dolorosa
[PAT ]
Dor no epigastrio que se presenta cando o estómago está baleiro. É característico da úlcera duodenal.
-
fame oculta
[MED ]
Necesidade fisiolóxica dos hipoalimentados, que non ten tradución sensorial.
-
s
[FISIOL ]
-
-
s
Escaseza de alimentos.
-
fame negra
[HIST ]
Escaseza grave e xeneralizada de alimentos.
-
s
-
s
f
Desexo intenso de cousas non materiais.
Citas
- A fame asolou a vila na década dos vinte
- A súa fame de victorias fixo que chegase a este novo equipo
Frases hechas
-
Apagar/Matar a fame. Saciar as ganas de comer.
-
2 Ser moi pobre.
-
Fame negra/canina/de can. Moita fame.
-
Matar coa/de fame. Dar pouco de comer.
-
Morrer/Rabear coa/de fame. Ter moita fame.
-
Ou e fame ou sono ou defecto do dono. Expresi
-
Ser un morto de fame 1 Apl
-
Ter a fame laceira. Estar moi fraco.
Refranes
- A alforxa do pobre con todo pode.
- A boa fame non hai pan duro.
- A boa fame non hai pan resésigo/reseso.
- A fame desperta o inxenio.
- A fame, en comendo, pasa.
- A malas ceas e a malos almorzos, encóllense as tripas e alárganse os pescozos.
- A pan de quince días, fame de tres semanas.
- Adoece, can, porque non che dan pan.
- Ben xexúa o que mal come.
- Cabra morta de fame non a viu "naide".
- Cando a fame pica, sabe ben a bica.
- Cando a necesidade é moita, sabe ben a boroa.
- Cando a raposa anda aos grilos, mal para a raposa e peor para os seus fillos.
- Cando como, non coñezo; cando acabo de comer, comezo a coñecer.
- Cando un lobo come a outro, non hai que comer no souto.
- Con malas ceas e malos almorzos encóllense as tripas e alónganse os pescozos.
- Con malas ceas e ruíns xantares crecen os ósos e minguan as carnes.
- De fame non morre ninguén; de moito comer, máis de ceno
- Fame e espera desespera.
- Fame e esperar fai reloucar.
- Fame e frío entregan o home ao seu inimigo.
- Fame longa non é reparona.
- Fame que agarda fartura non é fame.
- Fame que espera fartura pouco dura.
- Fame, sede e frío meten o home no presidio.
- Fame, sede, miseria e frío meten o home na casa do seu inimigo.
- Gando fraco todo é carrachas.
- Inventa máis un famento que cen avogados.
- Lobo famento non ten asento.
- Máis vale fame con pan que fame sen pan.
- Mal que cura comendo, ben o entendo.
- Mala é a fame, cando non ten qué comer.
- Na barriga baleira todo é laceira.
- Na casa onde non hai fariña nin relón, todos rifan e todos teñen razón.
- Na ruín terra antes vén a fame cá cereixa.
- Non sabe o que é comer, o que non come.
- O ano famento sempre é longo e estreito.
- O burro do xitano, en vendo o pan, alonga o paso.
- O can baila polo pan.
- O famento nunca anda contento.
- O famento, por mesquiño, sempre anda descontento.
- O lobo famento non pode estar contento.
- O mal do miñato: as ás crebadas e o bico sano.
- O que ten fame e non come, é porque non pode.
- Pan balorento alegra ao famento.
- Pan, viño e carne quitan a fame.
- Para a gana de comer non hai mal pan.
- Para a gana de comer non hai pan duro.
- Para a gana de comer non hai pan resésigo.
- Para a moita fame non hai pan podre.
- Para a moita fame non hai pan resésigo.
- Vale máis pouco pan duro que fame de nove días.